Άννα

Γειά χαρά , Καλή Χρονιά .

Η κριτική μου αφορά το πιπίνιον που ακούει στο καλλιτεχνικό όνομα «Άννα» και που στην πραγματικότητα είναι λιγάκι πιό όμορφο από τις φωτογραφίες. Εδώ, θα ήθελα να σταθώ λιγάκι στις λεπτομέρειες που αφορούν την διοίκηση του καταστήματος. Της αξίζουν χίλια μπράβο γιά τις υπέροχες αλλαγές που έκανε στο studio, αλλαγές που κάνουν τον πελάτη να αισθάνεται σαν στο σπίτι του. Καναπές χιλιάδων ευρώ στο υπέροχα ταπετσαρισμένο σαλόνι, τουαλέτα γιά τους πελάτες, δωμάτια με εκπληκτικές επενδύσεις, κρεβάτι με ανατομικό στρώμα, ντουζιέρα και νιπτήρας με επώνυμες μάρκες, παντόφλες μιάς χρήσης, πετσέτες από το bed&bath, χλιδή με λίγα λόγια. Ομολογώ πως το απολαμβάνω λιγάκι παραπάνω. Από την άλλη, έχω μιά παρατήρηση με την έννοια της επισήμανσης κι όχι της επίπληξης. Ρε παιδιά, πάρτε έναν φωτογράφο. Δώσατε τόσα χιλιάρικα γιά τις μεταξωτές ταπετσαρίες και τσιγκουνευτήκατε τα δυο-τρια κατοσταρικα γιά ένα σετάκι φωτογραφιών; Κούρασα, αλλά ξέρω πως ενδιαφέρουν αυτές οι μικρες πληροφοριες που μας κάνουν όλους να περνάμε και να γινόμαστε καλύτεροι. 

Στα της συνεύρεσης. Η Άννα είναι Ρωσίδα ή Ρωσόφωνη ή κάτι τέτοιο και μιλάει τέλεια Αγγλικά οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα συνεννόησης , κι αν δεν είναι δεν με νοιάζει και πολύ, είναι πιό όμορφη από ότι δείχνουν οι φωτό, με φυσικότατα βυζάκια, επίπεδη κοιλίτσα, καλοσχηματισμένους και σφιχτούς μηρούς, χυτές γαμπίτσες με περιποιημένα άκρα χεριών και ποδιών, γλυκύτατο πιπινοπροσωπάκι και γαλλική μυτούλα. Το πρόγραμμα ΔΕΝ περιλαμβάνει πρωκτικό . ΔΥΣΤΥΧΩΣ !

Μπήκε μέσα με αέρα ντίβας που ξέρει να σου δώσει αυτά που θέλεις, όταν τα θέλεις και όπως τα θέλεις. Σκαρφάλωσε στο κρεβάτι με γατίσιο «βηματισμό», άρπαξε το joy-stick και ξεκίνησε να καραμελώνει την γύρω περιοχή, κοιτώντας με στα μάτια γιά να βλέπει τις αντιδράσεις. Αφού ανεβασε την υγρασία σε οριακά γιά την εποχή επίπεδα, είπε να δει αν φτάνει στον οισοφάγο ο μικρός πιπίνιος. Δεν ξέρω αν τα κατάφερε, διότι έβλεπα το ηλιακό σύστημα να κάνει βόλτες στο δωμάτιο. Με ανάλογη γατίσια κίνηση, μου κόλλησε στην μούρη το μοσχομυριστό της «γατάκι», στο οποίο δεν αρνήθηκα την παροχή υπηρεσιών. Αφού μουλιάσαμε και οι δύο, φαλλός και αιδοίο, με αστραπιαία κίνηση φόρεσε το σκουφάκι και άρχισε την ιππασία. Έτριβε πάνω μου το γυαλιστερό και καλοξυρισμένο σημείο του πόθου και έβγαζε παράλληλα αρκετά ερεθιστικές κραυγούλες. Την σήκωσα γιά σταση του λωτού, την οποία μάλλον δέχτηκε με χαρά και έπειτα σε πλάγιο «κουταλάτο». Δεν είπε τις δύο πλέον αντιπαθείς λέξεις ( όχι και μή ) και το τέλος ήρθε με το υγρό πυρ να εκτοξεύεται εντός του σκούφου στην πολυαγαπημένη στάση του Πιπίνιου, το σκύψε ευλογημένο doggy style. ΔΕΝ θα το μετανιώσετε, τουναντίον, θα περάσετε υπέροχα γιά περίπου μισή ωρίτσα με ένα κατοσταρικάκι. Θα πιείτε κι ένα Τζόνι με πάγο και θα φύγετε άνετοι και χαλαροί. Το ό,τι αυτά έγιναν με την Άννα κι εμένα, δεν σημαίνει κάτι. Δεν είμαστε ρομπότ, είμαστε άνθρωποι. Να είμαστε και καλά και να περάσουμε υπέροχα στις γιορτές.

Εις το επανιδείν.